قانون محرمانگی یا محرمیت (Confidentiality) در جلسات کوچینگ نقش مهمی ایفا می‌کند و یکی از اصول اخلاقی در زمینه کوچینگ محسوب می‌شود. این اصل به معنای حفظ محرمیت و حفظ اطلاعات شخصی و حرفه‌ای مراجعان کوچینگ است. در اینجا چند نکته مرتبط با قانون محرمانگی در جلسات کوچینگ ذکر شده است:
- **محتوای جلسات:**
هر چه در طول جلسات کوچینگ مطرح می‌شود، از جمله اطلاعات شخصی، حرفه‌ای، و هر نوع اطلاعات حساس دیگر، به عنوان اطلاعات محرمانه و محرمانه معامله می‌شود. کوچ متعهد به حفظ این اطلاعات و عدم افشاء آن به شخصی ثالث است.
- **حفظ حریم خصوصی:**
کوچ ملزم به حفظ حریم خصوصی مراجع و عدم افشای اطلاعات شخصی به دیگران بدون موافقت صریح مراجع می‌شود. این اطلاعات ممکن است شامل احوالات شخصی، مشکلات خانوادگی، موضوعات مالی و سایر جزئیات حساس باشد.
- **توضیحات در مورد محرمانگی:**
کوچ معمولاً در ابتدای هر فرآیند کوچینگ توضیحاتی در مورد محرمانگی اطلاعات ارائه می‌دهد و معاهده‌نامه یا قراردادی در این خصوص ممکن است امضا شود. این توافق‌نامه‌ها به مراجع اطمینان می‌دهند که اطلاعاتشان در جلسات کوچینگ محفوظ می‌ماند.
- **مرجع کردن به حالات استثنائی:**
در برخی حالات استثنائی، ممکن است کوچ به اطلاعات به دست آمده در جلسات کوچینگ مراجعه کند تا موارد خاصی را بررسی کند (مثل خطر جدی به جان، خطر خودکشی، یا تهدید به صدمه جدی به دیگران). اما حتی در این موارد، کوچ معمولاً تلاش می‌کند اطلاعات را با مراجع به اشتراک بگذارد و از مراجع مجوز می‌گیرد.
- **محدودیت‌های قانونی:**
در برخی موارد، ممکن است قوانین محلی یا ملی نیز محدودیت‌هایی در مورد محرمانگی اطلاعات اعمال کنند. کوچ باید با این محدودیت‌ها آشنا بوده و به آنها پایبند باشد.
موافقتنامه‌نامه محرمانگی یکی از اسناد اصلی است که در ابتدای هر فرآیند کوچینگ ممکن است تدوین شود. این موافقتنامه نه تنها حقوق و وظایف کوچ را تعیین می‌کند بلکه حقوق و حریم خصوصی مراجع را نیز محافظت می‌کند.
